W 1927 roku prezydent Rzeczypospolitej Polskiej oddaje do użytku kompleks sportowy w Królewskiej Hucie, gdzie wybudowano wspaniały stadion, wówczas jeden z najpiękniejszych obiektów na Śląsku. Później były to obiekty sportowe AKS Chorzów.

W 1935 roku miejskie władze Wielkich Hajduk wspólnie z władzami ówcześnie rządzącymi oddają do użytku stadion Ruchu. Jeden z najnowocześniejszych obiektów w Polsce. Stoi do dziś po różnych modernizacjach.

Źródło: NAC (rok 1935)

W 1956 roku oddano do użytku Stadion Śląski w Chorzowie, który w czynie społecznym budowali nasi przodkowie.

W 1963 roku jako obiekt ówczesnego Górniczego Klubu Sportowego „Wyzwolenie”, a później „Chorzowianka” zostaje oddany do użytku kolejny stadion dla kibiców tej drużyny.

W 2005 roku wspaniały kompleks AKS-u oddany w 1927 roku decyzją władz miejskich Chorzowa zostaje zamieniony na centrum handlowe.

W 2023 roku Ruch Chorzów przez 4 lata ma grać mecze na Stadionie Śląskim. A budowa nowego stadionu miejskiego, o której władze miejskie mówią od dekad ma zacząć się w 2024 roku.

Budowa stadionów jest nierozerwalnie związana z polityką. Różnica w podejściu polega wyłączenie na efektach obietnic. Nikt nie ocenia kto wybudował stadiony w Chorzowie, tylko czy to zrobił. Jaka jest ich wartość dla przyszłych pokoleń, czy jak rozwinęły się miasta ponad podziałami politycznymi. Pamiętamy obietnice i wymówki. Ciekawe co dalej. Ciekawe, co teraz wymyślicie.

Czy sport przeżyje bez polityki? Pytanie powinno brzmieć czy polityka przeżyje bez sportu.

Lubimy być świadkami wspaniałych odkryć, czasami nie związanych z historią Ruchu. Tę historię musimy wam jednak koniecznie opowiedzieć.

Z pewnym domu na Śląsku odkryto strych pełen wspaniałych przedmiotów codziennego użytku, praktycznie w idealnym stanie z okresu przedwojennego. Byliśmy i cmokaliśmy z zachwytem, bo to miejsce, w którym przenosimy się w czasie bez filmowego wehikułu.

Wśród wielu wspaniałych odkryć, jedno z nich udało się odkupić naszej grupie historycznej. Taki niby mały przedmiot zwany diapozytywem lub popularnie ujmując przeźroczem (ciekawe kto pamięta co to). Nie wiemy, czy fotografia umieszczona oryginalnie w ramce była kolorowa czy zastosowano specjalne procesy koloryzacyjne.

Zdjęcie zdjęcia nr 44

Wywołaliśmy ów przeźrocze a naszym oczom ukazał się kolorowy krajobraz stadionu z Omegą w tle. Zdjęcie zostało wykonane najprawdopodobniej we wrześniu 1940 roku.

Nie mogliśmy się powstrzymać i jeśli w wasze ręce trafi 4 część Historii Ruchu, to zdjęcie to zobaczycie tuż po zakończeniu.

Już jutro zerkajcie na nasze profile, bo będzie kolejny spojler.

To był długi sezon. Pełen skrajnych emocji z pozytywnym dla nas finałem. Wczorajszy wieczór był jednym z najprzyjemniejszych jakie wspominamy, a pamiętamy wszystkie awanse z udziałem Niebieskich. Wielkie gratulacje!

Mieliśmy okazję wczoraj zobaczyć dawno albo nigdy niewidziane twarze na sektorach, widzieliśmy na trybunie głównej twarze polityków, którzy przy okazji chcieli się ogrzać przy sukcesie, strzelić sobie selfie i przybić piątkę z zarządem. Pojawili się dziennikarze, którzy omijali stanowiska redakcyjne szerokim łukiem przez ostatnie lata.

Z drugiej strony widzieliśmy fanatyków, dla których nieistotny jest przeciwnik, pogoda czy pora roku. Widzieliśmy te same twarze z różnych FC, które mobilizowały się na każdy mecz. Widzieliśmy chłopaków z zagranicznych Fan Clubów, dla których kilometry to tylko liczba. Te dzieciaki z sektora rodzinnego, które pojawiają się każdym szpilu dopingując lepiej niż niejeden starszy od nich kibic. Nie zapominamy o nikim, kto pozostał wierny po kolejnych spadkach.

Szkoda, że tylko sukces przyciąga jak magnes.

U nos w doma zawsze obchodzone było Dzieciątko a nie ruby facet z wielką brodą, ale idąc za trendem fajny dzień szczególnie dla dzieci. Dwa razy geszynki w jednym miesiącu, przyjemne.

My to jednak o tym, co wybrać se pod kristbaum, jest kilka zajefajnych rzeczy w katalogu, który możecie zobaczyć tutaj, ale nasza propozycja jest tylko jedna – druga część zeszłorocznej historii o Ruchu Chorzów, którą w punktach klubowych znajdziecie od 14 grudnia, a w przedsprzedaży możecie kupić od razu – tutaj.

To pozycja obowiązkowa. Każdy kibic musi ją mieć. I zostawcie miejsce na półce, bo do nas, do korekty trafiła część 3 🙂

Teraz czas na pucharowy deser.

Katowicka „Polonia” w 1930 roku opublikowała listę 116 klubów, które powstały w 1920 roku. Poniżej możecie zobaczyć nazwy klubów, charakterystyczne dla aktywności fizycznej lub nawiązujących do Polski.

Kilka z tych drużyn zdążyło zmieniło jeszcze swoje nazwy, doszły też nowe. A po 1922 zdecydowana większość z nich przestała istnieć. Część z nich nie przetrwało zawieruchy wojennej i komunistycznej. Te kluby, które pozostały na mapie futbolowej stanęły w szranki turnieju zorganizowanego przez Śląski Związek Piłki Nożnej.

W środę 16 czerwca odbędzie się finał „Pucharu 100-lecia Śląskiego Związku Piłki Nożnej”, naprzeciw siebie staną Ruch Chorzów oraz Ruch Radzionków.

Nie umniejszajmy rangi tego wydarzenia. Potraktujmy je prestiżowo. To taki dodatek do awansu w tym sezonie. Drugiej szansy na wygranie tego turnieju nie będziemy mieć. Dla wielu kibiców może to być pierwsza okazja do zobaczenia, jak piłkarze Niebieskich dźwigają puchar do góry…

Jak donoszą nasze zaufane źródła prace nad kolejną częścią książki o historii Ruchu Chorzów idą pełną parą. Palce palą się od pisania. Autorzy kolejnej części zapowiadają, że historie i zdarzenia z życia niebieskiej drużyny lat 30. to będzie opowieść pełna niespodzianek. Wiemy, że czekacie, ale… obfitość danych z okresu 1930-1939 jest tak duża, że podjęta została decyzja o rozszerzeniu tomu I na kolejne części, bo pominięcie czegokolwiek na potrzeby zmieszczenia się w objętości stron jest bezcelowe. Ile wyjdzie części z tego okresu? Dwie, może trzy. Nie więcej. Może.

Planowo materiał z całego okresu przedwojennego będzie zakończony, jak autorzy uznają, że jest zakończony i gotowy do publikacji. Dlatego jakiekolwiek rozważania dotyczące terminu wydania na dzisiaj nie mają większego sensu.

Czekacie?

Dla piłkarzy Ruchu zakończyła się bardzo długa runda, gdzie dotarli do finału „stulatków”, finału regionalnych rozgrywek pucharu Polski oraz zajmują pierwsze miejsce w tabeli 3 ligi.

Fajnie. Bardzo udany okres. Najlepszy od kilku lat nawet na tym poziomie rozgrywkowym. I z tego naprawdę należy się cieszyć. Bez hurra optymizmu, ale z powodami do zadowolenia.

I oczywiście możemy pomarudzić, że tak naprawdę piłkarze niczego jeszcze nie osiągnęli, że w tabelce meczów z drużynami top 5, są ostatni. Trzy ostatnie mecze w ich wykonaniu były tak po ludzku nie do oglądania. I co z tego? Jest nam obojętne czy będą wygrywać 7:1 czy 1:0. W tym wszystkim nie liczą się żadne statystyki. Liczy się tylko jedna rzecz – awans.

Tym, co porównują obecną passę zwycięstw do serii trenerów Wyrobka czy Vicana, albo tym co mecz z rezerwami nazywają derbami proponujemy kąpiel w lodowatej wodzie, czas ochłonąć.

Gratulacje, ale.. jeszcze wszystko przed Wami. 50% wykonane. Do zobaczenia wiosną! Tak trzymać i zrobić drugie 50%.

Foto: Kosmodron

Autor: Semper Fidelis

Reminiscencja

W psychologii nieświadome wspomnienie, refleksja; paradoksalny efekt poprawy pamięci po upływie pewnego czasu od ostatniej próby zapamiętania. Istota tego zjawiska polega na tym, że ludzie po przekroczeniu pięćdziesiątego roku życia lepiej pamiętają zjawiska z okresu, kiedy mieli od 10 do 30 lat (za Wikipedią).

Mieliśmy okazję zwiedzić wszystkie miejsca na stadionie Ruchu, od jedynki do trybuny głównej. Obecny sezon rozpoczęliśmy na trybunie głównej, wczoraj miało to nawet sens, bo takiej ilości wody lecącej z nieba w trakcie meczu już dawno nie widzieliśmy.

Deszcz pada, pełne sektory, dzieci przemoczone. A nad boiskiem roznosi się pieśń o tym, jak cała Polska się buduje.. W ciągu dekady nawet ta piosenka zdążyła się zdezaktualizować, bo prawie cała Polska zdążyła się już zbudować, a My ciągle moknemy jak te ci*le..

Wczoraj, mimo że nie przekroczyliśmy jeszcze pięćdziesiątego roku życia, to mieliśmy istny paradoksalny efekt poprawy pamięci. Po pierwsze primo – obraz ociekających wodą kibiców biegnących zająć swoje miejsce na sektorze zasługują na ogromny szacunek. Po drugie wciąż primo, kiedyś była taka tradycja na trybunie głównej, która niestety przestała ostatnio funkcjonować. Kibice na trybunie głównej tupali nogami, tak że trybuna trzęsła się w posadach, a piłkarze gości czekający na wejście na murawę trzęśli nogami. Czas wrócić do tej tradycji, bo to, że do hymnu się wstaje a nie siedzi, to raczej kwestia dobrych manier a nie pamięci…Po trzecie cały czas primo, a to już naprawdę głęboko musieliśmy sięgnąć do szuflad pamięci, została otwarta w dniu meczowym kawiarenka. Powrót kawiarenki? 10/10!

Autor: Semper Fidelis

PS. Jeśli ktoś sądzi, że awans uzyskuje się po 4 kolejkach, to wczoraj deszcz ochłodził niektóre gorące głowy. Jeszcze nikt na fejsie czy innym czymś nie wygrał szpilu..

270 dni to najdłuższa przerwa w historii meczów ligowych rozgrywanych na stadionie Ruchu. Tylko 4400 widzów mogło zobaczyć to spotkanie i licznik biletów zatrzymał się na tej liczbie. Wszyscy spragnieni adrenaliny meczowej odliczali dni do tego spotkania. Kibice, aby znowu ryknąć Ruuch oraz pracownicy, aby zainaugurować mogły zmiany poczynione w ostatnich tygodniach.

Blask meczu to nowo otwarte po raz pierwszy w historii skyboxy i trzeba przyznać, że pomysł sprawdził się w 100%. Coś czujemy, że miejsce to będzie cały czas zajęte.

Plus meczu to catering, piwo i program meczowy w postaci nowego wydania „Niebieskiej eRki”, która jak za starych dawnych czasów ma w sobie tzw. „skarb kibica”. Dzisiaj, gdy sięgamy po takie opracowanie z lat 60 czy 70 to pozwalają one na identyfikację piłkarzy, których nie widzieliśmy na boiskach. Na plus zdecydowanie wynik meczu, piękne bramki i 3 punkty. W wielu spotkaniach będą się liczyć tylko punkty, punkty, punkty..

Co jeszcze w plusach? Na pewno powrót fany „Ultras Boys”, nowe dedykowane stroje meczowe, zastrzeżenie numeru 12 dla kibiców Ruchu.

Cieniem jest fakt, że to wszystko odbywało się na wysłużonym już stadionie Niebieskich, bo wiadomo, że ciągle dokonywane są próby wypudrowania stadionu, który został zbudowany w 1935 roku i dopóki to się nie zmieni to jeszcze przez długi okres czasu będziemy skazani na to, co mamy..

Minus? Ach Ci sędziowie, którzy nie zauważyli podania obrońcy Warty do swojego bramkarza, chyba oślepiło ich słońce, które akurat zaszło.

Autor: Semper Fidelis